motif etkinliği grubumuzdakilerle her ay bir kitap okuyoruz. gecen ayki kitabımız bu kitaptı.
Kısa kısa hikayelerden oluşuyor.
Tadımlıktı.
Zevkliydi.
Son hikayenin de memleketimden bir hikayeyle bitmesi de beni keyiflendirdi açıkcası:)
"Dede?..." dedim,"Bakele ne demek?"
Anlattı.
"Canım" demekmiş.
Ve "Aşkım" ve "Bir tanem" ve " Her Şeyim" ve "Ömrümün Varı" ve "Gözümün nuru" ve "Kalbim" ve "Işığım" ve daha yüz binlerce güzel söz,güzel ses demekmiş.
İlk "canım" demek istediğindenar etmiş dedem."Hanım" dese "malım" demiş gibi olur diye korkmuş, "Vesile" dese çok resmi,soğuk.Ama kendinden tarafa bakmasını istiyormus,onu görmesini,onun içini,yüreğini,sevdasını fark etmesini istiyormus;anlatacak,dökülecek,gerekirse ağlayacakmış."Baksana" dese olmaz, "Bak hele..." demiş,devamını getirebilecekmiş gibi.
Bakele dönüp bakmış.
Dedem bütün söyleyeceklerini unutmuş,öylece kalmış.
Beklemiş beklemiş Bakele, gülümsemiş,dedemin elini tutmuş,bakmış ki dedem yutkunup duruyor, "Anladım İbrahim..."demiş."Anladım...Sen bana Bakele de bundan sonra,ben anlarım senin ne demek istediğini."
Aşk,aşık olduğunla yekvücut olmakmış.
Öyle dedi dedem.
canım benim birlikte okuduğumuz harika bir eser daha kütüphaneme girmiş oldu.. herkes okusun istiyorum bu kitabı ama kimseye de veresim yok benden uzaklaşmasın istiyorum.. o zaman herkes gidip alsın :)
YanıtlaSilher gün bahçesindeki bitkilere şarkı dinleten adamı da hiç unutmadım... birde her sözün sonunda "da" diyen delikanlıyı...
ben de kimselere vermiyorum:))
YanıtlaSil"da" diyen genci ben de unutmadım...