...NESLİHAN DUYSAK...

30 yıllık sandalyenin rahatlığından vazgeçemiyordum.görüntüsü de eskimişti iyice ben de çözüm olarak eimdeki motiflerle kılıf ördüm.ahşap yerlerini de pembeye boyadım şahane de oldubence.yanındaki tabureyi de bodrumda bulup boyamıştım.güzel bir köşe oldu.

sizler de instagramda #pencereönüfotosu etiketiyle kapın gelin fotolarınızı:))

yazarın yazıları zaten hoşuma gderdi. kitabı da hediye gelince uzun sürebekletmişim niyeyse.Sonra br ara boşlukta elime aldım iki günde  bitti. dili sade  akıcı ve okunasıydı "Aşk dediğin yalansız olmalıydı… Gün gibi açık, dürüst ve onurlu yaşanmalıydı. Bunu bana sen öğretmiştin. 'Kalbinde benim kadar sevdiğin biri olursa, o kalp artık bana ait değildir' demiştin… Ben senden fazla hiç kimseyi sevmedim. Bütün kâinat şahidim olsun ki, sensiz doğacak bir güneşi bile kabullenmedim. Seni sevip sana âşık olmayacaksam eğer, dünyaya yeniden gelmeyi de istemem… Peki ya senin kalbin hâlâ bana ait mi sevgilim? Benim kadar sevdiğin başka biri var mı aramızda?" Şüphe bir kez içine girdi mi insanın, temizlenene kadar korkunç bir mücadele başlar. Hele şüphelenen bir kadınsa bu mücadele bir süre sonra savaşa dönüşür. Ve kadınların kendi içinde verdikleri çetin duygu savaşında her zaman 'karanlık taraf' kazanır. Mehmet Coşkundeniz yaşanmış gerçek bir hikâyeden yola

arkadaşın doğum günü için nargileli pasta yaptırmak istedim.çoğu pastane kendine güvenmedi.çoğu yaparız aynısı olmaz moduna geçti.en son biri 800 lira diyince bana bir deli cesareti geldi soluğu pasta malzemesi satan dükkanda aldım:))iyiki de öyle yapmışım hem yapabileceğimi gördüm hem de arkadaşımı çok mutlu ettim:)))

yazarın okuduğum ilk kitabıydı.Yeniden şans vermezsem son kitabı olabilir sanırım.sevmedim sevemedim.bir şekilde aldatılmış ya da istediği kadına ulaşamayan erkeklerin hikayelerinden oluşuyor... Bir kadını yitirmek, tüm kadınları yitirmek demek… Bir gün sen de kadınsız erkeklerden olacaksın. O gün en ufak bir uyarı, küçücük bir ipucu vermeden; önsezi olarak hissettirmeden ya da içine doğmadan; kapını çalmadan, hiç beklemediğin bir anda seni bulacak. Bir köşeyi döndüğünde, aslında çoktan oraya varmış olduğunu anlayacaksın. Geriye dönmek mümkün olmayacak. O köşeyi bir kez dönünce, orası artık senin için mümkün olan tek dünya olacak. O dünyada sen kadınsız erkeklerden biri olarak anılacaksın. Hep bu soğuk çoğul eki ile... Bir kadının özlemini çeken, yasını tutan; bir kadın tarafından aldatılmış, terk edilmiş olmanın acısıyla yaşayan, aşkla kendinden vazgeçen erkeklerin öyküleri… Haruki Murakami'den aşka ve kadınlara yazılmış yedi ağıt…

doğrusu buymuş.ben ilk önce alttaki gibi yapmıştım.yazılar ters oldu yeniden yaptım:))

instagram eğlencesi katılın bize:)) instagramda kullanıcı adım alonenesli

haticemin tavsiyesiyle yazarın bu kitabı karşıma çıktı ben de hemen şans vermek istedim.İyiki de şans vermisim tam benlik çıktı kitap.yalnız kitap seriymiş ben tesadüf ilk kitabı almışım. Çocukluk yılları boyunca evlerinin arka bahçesinde sözüona düğünler düzenleyerek oyunlar oynayan dört arkadaş için çiçekler, fotoğraflar, tatlılar ve diğer tüm ayrıntıları yaşamlarının bir parçasının haline gelmiştir. Çektiği fotoğraflar gelin dergilerinin kapaklarını süsleyen Mackensie Elliot, arkadaşları arasındaki adıyla Mac, hayatında çocukluğunda kendisinin yaşayamadığı mutlu anları fotoğraflarıyla ölümsüzleştirmeye adamıştır. İkinci evliliğini yapan babasını neredeyse hiç görmeyen, sürekli sevgili değiştiren annesiyle de sorunlar yaşayan sonunda mutluluktan umudu kesen Mac için her şey, önemli bir düğün görüşmesi öncesinde, müstakbel gelinin erkek kardeşiyle karşılaştığında değişecektir...

sevgili mavilalenin önerisiyle vekitabı bana hediye etmesiyle motifçilerle okuduk bu kitabı.Ne çok bilmediğim şey varmış dedim.bilgi  doluydu okunmalı mutlaka. Bir gün Sabâ Melikesi Belkıs’tan, Âdem’le Havva’nın hikâyesini anlamanın bütün bir insanlığın da hikâyesini anlamak manasına geldiğini öğrendim. İnsanın bütün halleri Âdem’de gizliydi ve bütün macera onun hikâyesinde özetlenmişti.  Bu cümleyi yıllarca içimde gezdirdim de bir türlü kalemi elime alamadım, anlatmaya kalkışamadım  Ne zaman ki, kalmak için değil uğrayıp geçmek için kadem bastığımız, kök attığımız değil kısa bir gölge saldığımız şu dünyada bir cennet sürgünüyle yazgılandığımı anladım ve Kelimeler Kitabı-çift isimler sahifesinde, Âdem’le Havva’nın yanına bir de Habil’le Kabil’i ekledim. O zaman anladım anlatma zamanının geldiğini.  Hikâyenin ismi düştü dilime bir gece: LÂ. İLLÂ, dedim.  Bir ömür boyu aradığım hece harfinin LÂ olduğunu bildim.

Minval Yayinlarinin sponsorlugunda Facebook Kitap Yoldasligi onderliginde birlikte okuma erkinlik kitabimiz Aynaya Baktim Suya Yansidim kitabi. Bikac sayfa okudum baktim acaba nasil diye. Tadimlik guzel ilerliyor. Okuyup bitince yorumumu yazarim. Sizler de katilmak isterseniz kitaplarinizi alin katilin bizlere. Instagram ve facebook hesaplarimdan yayinlarima ulasabilirsiniz İlter Ayata, Aynaya Baktım, Suda Yansıdım kitabında, hassas ve kırılgan kalbine inat, dünyanın tüm neşesini ve canlılığını yüklenmiş, başına buyruk bir kadının ölümle kalım arasındaki ince çizgide yürüyüşünü, kendi yaşam yolculuğunu anlatıyor okurlarına. Hayata sıkı sıkıya bağlı, ele evuca sığmaz, dirayetli ve çevresini hayat enerjisiyle aydınlatan bir kadının iç dünyası, göründüğünden ne ölçüde farklı olabilir? Anılar ne kadar iyileştiricidir? İnsanın ilkgençliğinden bu yana yakasından düşmeyen bir kalp hastalığı, o kişinin geleceğini ne denli gölgeleyebilir? Ömür denilen, her şeye rağmen yaşamaya değer midir? H